Złote lata gimnastyki

Eintracht 1882 wchodził w skład Górnośląskiego Związku Gimnastycznego. We wczesnym okresie działalności, tak jak i inne związki turnerskie zajmował się głównie gimnastyką na przyrządach i ćwiczeniami na wolnym powietrzu.

W latach 20. i 30. istniały przy „MTV Eintracht 1882” inne sekcje, m.in. lekkoatletyczna, piłkarska, oraz kilku innych gier zespołowych. Klub urządzał najczęściej zawody z bratnimi klubami gimnastycznymi z Raciborza i okolic: „ATV Ratibor”, „Turn und Gesangverein Deutsche Eiche 1904”, „Spielverein Studzienna” oraz „Arbeiter-Turn und Sportverein 1926”. Kluby te organizowały często wspólne zespoły, reprezentujące je w wielu rozgrywkach i zawodach wyższego szczebla. W roku 1914 prezesem klubu był dr med. Orzechowski. W roku 1928 klub liczył 163 członków, prezesował mu zaś Bankowski. Był więc Eintracht 1882 w okresie międzywojennym trzecim - po ATV Ratibor i Deutsche Eiche - co do wielkości klubem gimnastycznym w Raciborzu.

Najważniejszym wydarzeniem w XIX-wiecznej historii sportu raciborskiego był piętnasty Okręgowy Zjazd Gimnastyczny II. Niemieckiego Okręgu Gimnastycznego odbyty w Raciborzu w 1896 r. Przewodniczył mu dr Toeplitz z Wrocławia. Brało w nim udział ponad 1400 uczestniczek i uczestników ze Śląska i prowincji poznańskiej. W 1911 r. świętowano hucznie 50-lecie istnienia ATV. W rok później zorganizowano w Raciborzu 50-lecie Górnośląskiego Okręgu Turnerskiego. Lata te były okresem wzmożonej pracy treningowej raciborskich gimnastyków, pragnących zaprezentować się jak najlepiej na kolejnym okręgowym zlocie gimnastycznym, który miał się odbyć w sierpniu 1914 r. w Brzegu. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił jednak odbycie zjazdu. 
 
Jako lokal klubowy służył klubowi początkowo Schloßrestaurant, później zajazd Berliner na Nowym Targu i hotel Latta, gdzie spotykano się co tydzień. Co miesiąc, zawsze w czwartek, odbywały się zebrania sprawozdawcze. Przewodził im gospodarz ostatniego lokalu Franz Habicht, później Albert Strzybny. 1 marca 1907 r. wyszedł w Raciborzu pierwszy numer Oberschlesische Turnzeitung für den I. Oberschlesischen Turngau (Gazety I. Górnośląskiego Okręgu Gimnastycznego), którego redaktorem był Böhm. Czasopismo to przestało się ukazywać w 1921 r.
 
Już przed I wojną światową zaczęto uprawiać w ATV gry zespołowe. Początkowo były one traktowane rozrywkowo, uprawiały je tworzone stopniowo oddziały młodzieżowe klubu (14-18 lat) oraz kobiety. Utworzono także oddział dziecięcy, w którego zajęciach uczestniczyły dzieci podlegające obowiązkowi szkolnemu. Zajęto się także lekką atletyką, tworząc później zespoły lekkoatletyczne i sztafety biegowe.
 
Lata I wojny światowej to tragiczny okres w dziejach ATV i innych klubów turnerskich i sportowych Raciborza. Przed wybuchem wojny ATV liczył 257 członków i 54 członkinie. Do służby wojskowej powołano 153 klubistów. W latach wojny 16 członków klubu zginęło śmiercią żołnierską, a jeden został uznany za zaginionego. 83 żołnierzy-członków ATV Ratibor zostało odznaczonych za waleczność, w tym czterech Krzyżem Żelaznym I Klasy. Straty w dwóch pozostałych istniejących przed wojną klubach gimnastycznych Raciborza były także znaczne. Jugendhorst Ratibor na ogólną liczbę 62 członków i 29 członkiń stracił 12 klubistów, a z Eintrachtu Ratibor ze 106 członków i 69 członkiń zginęło siedmiu. W latach późniejszych, z okazji 70. rocznicy istnienia klubu został odsłonięty w Raciborzu pomnik ku czci wszystkich poległych w czasie I wojny światowej gimnastyków.

Piotr Sput