Paweł Malon
ur. 2 II 1903 r. w Brzeziu n. Odrą (obecnie dzielnica Raciborza). Po I wojnie światowej wraz z sekretarzem gminy Ludwikiem Miką założył Towarzystwo Czytelni Ludowych, które istniało w Brzeziu do 1924 r. W 1919 r. wstąpił do Towarzystwa Śpiewu „Jutrzenka”. W 1920 r. był współzałożycielem gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Przed wybuchem III powstania śląskiego zgłosił się do służby w Polskim Komisariacie Plebiscytowym w Bytomiu. W 1920 r. wstąpił do POW. Brał udział w III powstaniu śląskim. Po powstaniu rozpoczął pracę w księgowości Dyrekcji Gwarectwa Węglowego w Rydułtowach. Do II wojny światowej był naczelnikiem poczty w Brzeziu. W roku 1929 oraz w latach 1934-1938 był prezesem grupy oraz członkiem Związku Obrony Kresów Zachodnich (późniejszy Polski Związek Zachodni) Ligi Morskiej oraz Ligi Obrony Powietrznej 4 IX 1939 r. został zwolniony ze szpitala i zgłosił się jako Ochotnik do Kampanii Łączności 21. Dywizji Piechoty Górskiej. Kampanię wrześniową przebył od Krakowa poprzez Tarnów do Leżajska i Biłgoraja woj. lubelskie, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej, skąd udało mu się zbiec w październiku 1939 r. Od kwietnia 1941 do stycznia 1945 r. działał w Ruchu Oporu (ZWZ-AK). W styczniu 1945 r. wysłany został z transportem zdemontowanych maszyn drukarskich na zachód, gdzie przeżył bombardowanie Drezna przez Anglików. Stamtąd dostał się do Francji. Wrócił do kraju 1 VII 1950 r. Pełnił funkcję przewodniczącego Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej Pogrzebień-Brzezie-Kobyla-Kornowac. Zmarł 13 VII 1984 r. w Raciborzu.
Małgorzata Rother-Burek