Ze szkolnej ławki

Większość trzecioklasistów od września przerzuci się na nowy środek lokomocji - autobus. Kilka lat szkoły średniej, matura... O gimnazjum zdążymy zapomnieć już w lipcu. Prędzej czy później staną przed nami nowe obowiązki.

Musimy jednak uważać, by nie popełniać tych samych błędów. Za rok nie. Ale może za dwa przypomnimy sobie tę panią, która ciągle powtarzała: „Zrób to, nie rób tego, idź tam.” Teraz nas to doprowadza do białej gorączki, mówimy, że zrzędzi całą przerwę. A potem i tak idziemy na papieroska. Bo przecież co nas obchodzi jej gadka? Robimy wiele rzeczy, których potem żałujemy. Ale kiedyś będziemy chcieli, by ta pani pokazała nam gdzie mamy iść. Za kilka lat będziemy już mogli sami o sobie decydować, a właśnie wtedy najbardziej będziemy potrzebowali kogoś kto nam powie „zrób tak, nie rób tego”.  Często chodzimy do szkoły z przymusu. Część z nas mówi „ja chcę się tu czegoś nauczyć”. Nie pamiętamy, że w szkole nie uczymy się tylko geografii, chemii, czy historii. Uczymy się również bycia razem, podejmowania decyzji, bycia odpowiedzialnym. Nudzą nas rozmowy na lekcji wychowania do życia w rodzinie. Frekwencja na spotkaniach profilaktycznych jest bardzo mała. Czym to jest spowodowane? Czy w tym wieku ogarnęła nas już znieczulica społeczna? Myślę, że jeszcze nie. Nie zażywaj narkotyków, nie pal-takie stwierdzenia już nam nie wystarczą. Niestety, jesteśmy w takim stanie, że przekonać nas mogą jedynie często bardzo drastyczne przykłady. „Szesnastolatek zmarł z powodu przedawkowania narkotyków, niedaleko własnego domu została zgwałcone piętnastoletnia dziewczyna, bójka młodzieży doprowadziła do inwalidztwa trzech osób” - nie pozwólmy, by takie informacje stały się naszą codziennością!
Słonecznik