Miejski ekoprogram
Na zlecenie Urzędu Miasta Bes-kidzki Fundusz Ekorozwoju z Bielska Białej przygotował program ochrony Środowiska w mieście. Został on już zaprezentowany władzom miasta i radnym, po dyskusji ma być przyjęty na jednej z kolejnych sesji.
Autorzy opracowania dokonali najpierw oceny obecnego stanu środowiska naturalnego w mieście - zanieczyszczenia powietrza, istniejącej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej itp.
Część miasta jest ogrzewana z kotłowni Elektrociepłowni „Marcel”, ale w większości gospodarstwa domowe na terenie Radlina korzystają z niskosprawnych palenisk węglowych, opalanych najczęściej niskogatunkowym węglem. Zanieczyszczenia z kominów rozprzestrzeniają się po najbliższej okolicy. W starych, nieefektywnych urządzeniach grzewczych spala się niskiej jakości węgiel, a często także różnego rodzaju materiały odpadowe i odpady komunalne. Głównym źródłem zanieczyszczeń dwutlenkiem siarki, tlenkami azotu i pyłem jest system ciepłowniczy i elektroenergetyczny. W wyniku tzw. niskiej emisji z niskosprawnych pieców węglowych w okresie grzewczym w powietrzu występuje znaczna ilość tlenku węgla. Narastającym problemem jest zanieczyszczenie powietrza spalinami samochodowymi. W wyniku zwiększającej się liczby pojazdów w godzinach szczytu płynność ruchu jest zakłócona, co zwiększa tego rodzaju emisję. Poważnym problemem jest emisja metanu z pokładów węgla, ograniczyć ją można poprzez gospodarcze wykorzystanie tego gazu. Modernizacja koksowni „Radlin” w znacznym stopniu ograniczyła przemysłową emisję zanieczyszczeń. Aby poprawić stan powietrza w Radlinie należy opracować i wdrożyć plan uciepłownienia, zastosować urządzenia zmniejszające wielkość emisji z procesów produkcyjnych, promować alternatywne źródła energii, poprawić stan dróg, budować ścieżki rowerowe i promować korzystanie z transportu publicznego.
Sieć wodociągowa rozwinięta jest w Radlinie w stopniu wystarczającym, należy przewidzieć jej rozbudowę, związaną z powstawaniem nowych zespołów osiedlowych. Do wybudowania pozostaje około 10 km wodociągów. Istniejąca sieć wymaga modernizacji i remontów. Ze względu na szkody górnicze narażona jest na awarie, spora część wykonana jest przed wielu laty z żeliwa i stali. Do wymiany pozostaje około 40 km wodociągów. Konieczne jest zinwentaryzowanie studni na terenie miasta i ich odpowiednie zabezpieczenie przed zanieczyszczeniem. Poprawa jakości wód powierzchniowych wiąże się z uporządkowaniem gospodarki ściekowej. Istniejąca sieć kanalizacyjna jest nieszczelna, wykonana jeszcze często z kamionki i betonu. Ponadto w większości brak rozdziału ścieków deszczowych i sanitarnych a niekiedy występują spięcia kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Tylko część ścieków sanitarnych odprowadzana jest do oczyszczalni ścieków, większość, jako kanalizacja ogólnospławna odprowadzana jest do cieków powierzchniowych bez uprzedniego oczyszczenia. Należy przebudować i zmodernizować około 50 km sieci kanalizacyjnej. Oczyszczalnie istniejące na terenie miasta pracują nieefektywnie. Mechaniczna oczyszczalnia „Radlin” nie osiąga obowiązujących norm i parametrów i zostanie zlikwidowana, natomiast oczyszczalnia „Kovona” na Głożynach jest niedociążona. Ścieki z Radlina będą trafiać do oczyszczalni w Wodzisławiu-Karkoszce, niezbędna jest budowa kolektora do granicy z Wodzisławiem.
Miasto wprowadziło system segregacji odpadów „u źródła”, mieszkańcy na terenie posesji segregują: papier, szkło, tworzywa sztuczne, biomasę oraz odpady wielkogabarytowe. W Radlinie nie ma czynnego składowiska odpadów. Trafiają one na wysypiska w Jastrzębiu Zdroju lub Knurowie. Poważnym problemem są nielegalne składowiska odpadów. Miejsca takie pojawiają się sporadycznie i usuwane są na bieżąco.
Na terenie Radlina jest 126 hektarów lasów, co stanowi 10% powierzchni miasta. Dwa największe obszary leśne „Bażanciarnia” i „Park Leśny” skupione są w południowo-wschodniej i wschodniej części Miasta, jako część większego kompleksu lasów. Pełnią one funkcje rekreacyjne. W Radlinie w porównaniu z innymi miastami województwa śląskiego stan zieleni miejskiej jest niski i należałoby go znacząco zwiększyć - do poziomu takiego jak w sąsiednich Ry-dułtowach i Rybniku. Interesującym przedsięwzięciem byłoby stworzenie terenów zieleni urządzonej jako ewentualnego „parku sportowo-rekreacyjnego” w obrębie części rekultywowanego składowiska odpadów pogórniczych KWK „Marcel”.
Część miasta jest ogrzewana z kotłowni Elektrociepłowni „Marcel”, ale w większości gospodarstwa domowe na terenie Radlina korzystają z niskosprawnych palenisk węglowych, opalanych najczęściej niskogatunkowym węglem. Zanieczyszczenia z kominów rozprzestrzeniają się po najbliższej okolicy. W starych, nieefektywnych urządzeniach grzewczych spala się niskiej jakości węgiel, a często także różnego rodzaju materiały odpadowe i odpady komunalne. Głównym źródłem zanieczyszczeń dwutlenkiem siarki, tlenkami azotu i pyłem jest system ciepłowniczy i elektroenergetyczny. W wyniku tzw. niskiej emisji z niskosprawnych pieców węglowych w okresie grzewczym w powietrzu występuje znaczna ilość tlenku węgla. Narastającym problemem jest zanieczyszczenie powietrza spalinami samochodowymi. W wyniku zwiększającej się liczby pojazdów w godzinach szczytu płynność ruchu jest zakłócona, co zwiększa tego rodzaju emisję. Poważnym problemem jest emisja metanu z pokładów węgla, ograniczyć ją można poprzez gospodarcze wykorzystanie tego gazu. Modernizacja koksowni „Radlin” w znacznym stopniu ograniczyła przemysłową emisję zanieczyszczeń. Aby poprawić stan powietrza w Radlinie należy opracować i wdrożyć plan uciepłownienia, zastosować urządzenia zmniejszające wielkość emisji z procesów produkcyjnych, promować alternatywne źródła energii, poprawić stan dróg, budować ścieżki rowerowe i promować korzystanie z transportu publicznego.
Sieć wodociągowa rozwinięta jest w Radlinie w stopniu wystarczającym, należy przewidzieć jej rozbudowę, związaną z powstawaniem nowych zespołów osiedlowych. Do wybudowania pozostaje około 10 km wodociągów. Istniejąca sieć wymaga modernizacji i remontów. Ze względu na szkody górnicze narażona jest na awarie, spora część wykonana jest przed wielu laty z żeliwa i stali. Do wymiany pozostaje około 40 km wodociągów. Konieczne jest zinwentaryzowanie studni na terenie miasta i ich odpowiednie zabezpieczenie przed zanieczyszczeniem. Poprawa jakości wód powierzchniowych wiąże się z uporządkowaniem gospodarki ściekowej. Istniejąca sieć kanalizacyjna jest nieszczelna, wykonana jeszcze często z kamionki i betonu. Ponadto w większości brak rozdziału ścieków deszczowych i sanitarnych a niekiedy występują spięcia kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Tylko część ścieków sanitarnych odprowadzana jest do oczyszczalni ścieków, większość, jako kanalizacja ogólnospławna odprowadzana jest do cieków powierzchniowych bez uprzedniego oczyszczenia. Należy przebudować i zmodernizować około 50 km sieci kanalizacyjnej. Oczyszczalnie istniejące na terenie miasta pracują nieefektywnie. Mechaniczna oczyszczalnia „Radlin” nie osiąga obowiązujących norm i parametrów i zostanie zlikwidowana, natomiast oczyszczalnia „Kovona” na Głożynach jest niedociążona. Ścieki z Radlina będą trafiać do oczyszczalni w Wodzisławiu-Karkoszce, niezbędna jest budowa kolektora do granicy z Wodzisławiem.
Miasto wprowadziło system segregacji odpadów „u źródła”, mieszkańcy na terenie posesji segregują: papier, szkło, tworzywa sztuczne, biomasę oraz odpady wielkogabarytowe. W Radlinie nie ma czynnego składowiska odpadów. Trafiają one na wysypiska w Jastrzębiu Zdroju lub Knurowie. Poważnym problemem są nielegalne składowiska odpadów. Miejsca takie pojawiają się sporadycznie i usuwane są na bieżąco.
Na terenie Radlina jest 126 hektarów lasów, co stanowi 10% powierzchni miasta. Dwa największe obszary leśne „Bażanciarnia” i „Park Leśny” skupione są w południowo-wschodniej i wschodniej części Miasta, jako część większego kompleksu lasów. Pełnią one funkcje rekreacyjne. W Radlinie w porównaniu z innymi miastami województwa śląskiego stan zieleni miejskiej jest niski i należałoby go znacząco zwiększyć - do poziomu takiego jak w sąsiednich Ry-dułtowach i Rybniku. Interesującym przedsięwzięciem byłoby stworzenie terenów zieleni urządzonej jako ewentualnego „parku sportowo-rekreacyjnego” w obrębie części rekultywowanego składowiska odpadów pogórniczych KWK „Marcel”.
(jak)