Bele do wiosny
Felieton Remigiusza Rączki
Dłogoż to idzie sie dziwać na tyn śniyg kiery durch fujo z nieba. Jakoś ta wiosna latoś idzie do nas fest po mału. Ale coż zrobić, cza to jakoś przeczimać. Do wiosny przeca zostało pora dni. A zima latosio była i jest rychtyk posympno, słońca jak na lekarstwo.
Ale tak se myśla, że za to wiosna nos bydzie rozpieszczać. Jak se yno pomyśla o promykach kiere piyknie przigrzejom, zarozki robi mi sie lepszy na duchu.
A nie wiym czy wy wiycie, że marcowe słoneczko je nojzdrowsze i bezmałaś dobrze opalo. Jo nojbardzi lubia wypić se kawa na zegrodce, jak tak piyknie przigrzywo. Czy latoś jom byda pić? Łobejrza.
Ale ni ma źle, boch łoto sie dziwoł i piyrsze zwiastuny wiosny już widać – tulipany wylazujom z ziymie jak grziby po deszczu. A do tego jak dźwigniecie stare liście z pokrziw lekko przegrymniałe, to widać już piyrsze młode pyndy.
Nojbardzi to sie ciesza na zupa z pokrziw, kiero starzi ludzie mianowali kurzinom. Nolepszo je teraz na wiosna, jak pokrziwy puszczajom listka. Te 3 piyrsze listki to je istno bomba witaminowo– no i som jeszcze dobre na rajmatyka.
Starzi ludzie dycki godali, że jak Wielkanoc je wartko to i wiosna bydzie chned. A że latoś trefi Wielkanoc już we marcu, bez to myśla, że i wiosna se o nas spomni. Bo przeca świyncić koszyczka w zumiyntach nie pudymy.
Życza wom roztomili ludkowie słonecznych dni i zrobcie se zupa z pokrziw, bo je pychota! Pyrsk!
Słowniczek:
Zumiynta- zaspy
Fujo- pada śnieg
Przegrymniałe- zgnite
Rajmatyka- reumatyzm
Chned- szybko