Z historiom na baker
Felieton Remigiusza Rączki
Mie łod bajtla dycki interesowało, jako to było piyrwej. A że stażiki i starki żyli dość dłogo, toż rozprowiali mi jako też to było za „starej Polski”.
A historio Ślońska je pieronym roztomańto. Roz my byli w Polsce, roz w Czechach, a jeszcze kiedy indzi we Niymcach.
Pisza wom dzisio ło tym skiż tego, że łoto godoł żech z łepkami po 16 lot i żodyn nie wiedzioł czamu były Powstania Śląske i kiery z kim sie handryczoł. Mie aż haltło, że ta niewiedza je tako wielko. A przeca jako mieć swoja tożsamość, jak nie wiymy co sie dzioło 50, abo 100 lot tymu. Zresztom moga sie z wami ciupnyć ło to, że i stażi nie poradzom z tom historiom, kiero wcale ni ma tako prosto.
A u nos na Ślońsku, dycki boł miszong ludzi. Bo żyli sam Żydzi, Niymce i Hanysy, wszyscy do kupy. I jako to było, że wszyjscy sie dogodali?
Tu ludzie byli i myśla, że dali som fest robotni, beztoż wszyskim szło o tyn region. A i przeca wonglo u nos moc.
Nojbardzi mie jednak mierzi to, że za Rusa byli my Niymcami, a za Niymca gorszom klasom ludzi. I dycki pod tym wozym, jak to sie godo.
Dobrze, że dzisio żyjymy w wolnym państwie, yno piyknie by było, keby we szkołach jednak uczyli tyj naszej skomplikowanej historie, kiero poradzić zrozumieć (tym bardzi takim młodziokom) je blank ciynżko.
Handryczyć - walczyć, użerać się
Miszong - mieszanka
Blank - całkiem
Haltło - zdziwiło