Bierność jest winą
Rozmowa z ks. Józefem Mikołajcem, dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Opolskiej.
- Wielu ludzi narzeka, że czuje się w Kościele anonimowo i nie ma wpływu na życie swojej parafialnej wspólnoty.
- Wprost przeciwnie - mogą znaleźć w Kościele swoje miejsce, chociażby poprzez przynależność do różnych wspólnot w nim działających. Kończy się kadencja Parafialnych Rad Duszpasterskich. Wkrótce w każdej parafii diecezji opolskiej zostaną wyłonione nowe rady. Parafianie mogą mieć wpływ na wybór nowych członków, mogą też sami kandydować. Kościół zachęca do pełniejszego zaangażowania się w jego sprawy.
- Jaka jest rola Parafialnych Rad Duszpasterskich w Kościele?
- Konieczne jest odnowione spojrzenie wszystkich duchownych i świeckich na ich rolę i funkcjonowanie. Prawo kościelne stwierdza, że „jeśli zdaniem biskupa diecezjalnego, po zasięgnięciu opinii rady kapłańskiej, byłoby to pożyteczne, należy w każdej parafii ustanowić radę duszpasterską. Ma jej przewodniczyć proboszcz, a członkami powinni być wierni wraz z tymi, którzy z urzędu uczestniczą w trosce duszpasterskiej o parafię i pomagają w ożywianiu działalności pasterskiej”. Postanowienia prawa ogólnokościelnego potwierdza prawo naszego Kościoła diecezjalnego, które w statutach I Synodu Diecezjalnego stwierdza, że już papież Pius XII w roku 1946 wypowiedział znamienne słowa, przytaczane we wszystkich prawie dokumentach Kościoła dotyczących osób świeckich: „Wierni, a ściślej świeccy, zajmują miejsce w pierwszych szeregach Kościoła. Dla nich Kościół stanowi życiową zasadę ludzkiej społeczności. Dlatego to oni i przede wszystkim oni winni uświadamiać sobie coraz wyraźniej nie tylko to, że należą do Kościoła, ale że sami są Kościołem, to znaczy wspólnotą wiernych żyjących na ziemi pod jednym przewodnictwem papieża oraz biskupów pozostających z nim w łączności. Oni są Kościołem”. Jan Paweł II w Adhortacji Apostolskiej Christifideles Laici stwierdził natomiast, że „bierność (wiernych świeckich), która zawsze była postawą nie do przyjęcia, teraz jeszcze bardziej staje się winą”.
- Jakimi cechami powinni odznaczać się kandydaci do PRD?
- U wszystkich wiernych potrzebne jest nieustanne pogłębianie świadomości „bycia Kościołem”. Większe i bardziej owocne zaangażowanie to nie zwykła zamiana ról duchownych i świeckich. Tym większe i dojrzalsze będą owoce wiary świeckich wiernych, im bardziej wyrastać będą z dojrzałego rozumienia własnej tożsamości i miejsca w Kościele. Ogólne prawo i obowiązek należenia do PRD pochodzi z przyjętych sakramentów chrztu i bierzmowania oraz z faktu przynależenia do Kościoła. Jednak specjalne przeznaczenie PRD powoduje, że za jedyną i wystarczającą kwalifikację jej członka nie powinno uważać się tylko formalnej przynależności do Kościoła. PRD wymaga ludzi bogatych w wiarę, otwartych na dialog i dysponowanych do podjęcia bezinteresownej służby na rzecz innych osób. Dlatego u członków PRD wielką rolę odgrywają ich osobowościowa dojrzałość, posiadane przez nich charyzmaty a przede wszystkim poziom ich religijnego życia. Dlatego też na członków PRD należy wybierać parafian kompetentnych w różnych dziedzinach życia religijnego i społecznego, przydatnych z powodu posiadania różnych talentów oraz reprezentujących różne stany i środowiska.
- Kto zatem nie może zostać członkiem rad duszpasterskich?
- Do rady nie mogą wchodzić ludzie nie przygotowani do kolegialnego współdziałania w jedności z proboszczem, obojętni religijnie lub poróżnieni z Kościołem, pretensjonalni, o niskim stanie kultury osobistej, o słabym poczuciu przynależności do Kościoła i parafii, czy też patrzący na PRD zupełnie po świecku i chcący reformować parafię wyłącznie według kryteriów instytucji świeckich. Trudno też sobie wyobrazić dobrze funkcjonującą Radę, której członkowie przez większą część roku rzadko bywają w domu z powodu pracy za granicą.
#nowastrona#
- Jakie są zadania PRD?
#nowastrona#
- Jakie są zadania PRD?
- Zadaniem PRD jest wspomaganie proboszcza, jako jej przewodniczącego, w sprawach dotyczących całokształtu życia parafialnego. W praktyce oznacza to: popieranie zgodności życia i działalności Ludu Bożego z Ewangelią, wytwarzanie wśród wiernych świadomości wspólnoty Kościoła oraz wzmożenie ich aktywności apostolskiej, a także stwarzanie szerszej podstawy dla działalności duszpasterskiej poprzez wzajemną wymianę informacji i współpracę. PRD bierze na siebie odpowiedzialność za rozwój życia parafii, dlatego też powinna mieć nastawienie praktyczne. Jej działalność ma przyczyniać się do przekształcania parafii w świadomą wspólnotę. Dzięki temu PRD może być skuteczną pomocą dla księży w niej posługujących.
Wybory do PRD przeprowadza komisja wyborcza, wybrana z dotychczasowych członków PRD. Komisji przewodniczy proboszcz lub inny wyznaczony przez niego kapłan. Przebiegają one w sposób dwustopniowy: stopień pierwszy to zgłaszanie kandydatów – każdy dorosły parafianin ma do tego prawo. Termin zgłaszania to Pierwsza Niedziela tegorocznego Adwentu (27.11). Stopień drugi stanowią wybory – spośród zgłoszonych kandydatów sporządza się listę wyborczą z nazwiskami tych, którzy otrzymali najwięcej głosów przy zgłaszaniu (od 15 do 30 osób w zależności od wielkości parafii). W wyznaczoną niedzielę (w naszym przypadku w Drugą Niedzielę Adwentu tj. 4.12) przed głosowaniem rozdaje się parafianom listę kandydatów, opatrzoną pieczęcią parafii. Głosuje się poprzez zaznaczenie na niej trzech nazwisk. Do PRD wchodzą osoby, które otrzymały najwięcej głosów. W ustaleniu liczby członków PRD należy uwzględnić wielkość parafii. Optymalną wydaje się być 15 do 30 osób w zależności od potrzeb parafii i liczby substruktur parafialnych, by była ona rzeczywiście reprezentacją Ludu Bożego.
Rozmawiała Ewa Halewska